* ataú ; (De l’ árabe andalusí attabút اتّبوت, ehte de l’ araméo tēbūtā, ehte de l’ebréo tēbāh, i ehte de l’ ehizzio ḏb't). m. Kaha, pó lo henerá de maéra, aonde ze pone un kadave pa yevahlo a ‘nterrá. 2. Ziérta medía antigua pa pezá loh granoh. D’una ‘rroba de doh’arrobah, ezt…
|
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú. |