Andalu

Bamoh a intentà enkontrà una ortografía komún pa' la Guiki y azín poè ayuá a la kreazión d'una barieá ehtánda unifiká pa' l'andalú.

LEE MÁS

Andalu

* bárbaro-a ; (Dé latín barbărus, i ehte der griego βάρβαρος, ehtrahero). Ah. M. i f. Ze dize de l’ individuo de kuahkiera de loh puebloh ke deh’ er siglo V invadieron el’ Imperio romano i ze fueron ehtendiendo pó la mayor parte d’ Uropa. Z’ utiliza tambié komo zuhtantivo 2. Perteneziente o relativo a ehtoh puebloh. 3. Fiero, krué. Er bárbaro de zu vezino le pegó. 4. Arroháo, temerario. Z’utiliza tambié komo zuhtantivo. Er karrerihta arkanzó loh 200 km por’ora; eh’ un bárbaro. 5. Inkurto, grozero, tohko. Zu komportamiento eh la d’ un bárbaro. 6. Grande, ehzezivo, extraordinario, fuera delo komún. Eze tío trabando h’ un bárbaro. 7. Ehzelente, yamativo, mahnífiko. Er kantaó ‘htuvo bárbaro. Ké bárbaridá. lokuzión. intehezión. Z’utiliza pa indiká azombro, ammirazión, ehtranyeza.

Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú.