* ehendrá ; (Dé latín ingenerāre). Verbo n’infinitivo. Prokreá, propagá la propia ehpezie. 2. Kauzá, okazioná, formá. Z’utiliza tambié komo. Ehendrarze. 3. Z’utiliza tambié en zentío figuráo. Fraze. Lo úniko k’ehendra zon malah ideah.
![]() |
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú. |