* ehkapá 2 ; (Dé latín ex, fuéra, i cappa, kapa). Verbo n’infinitivo. Zalí d’ un’ enziérro o un peligro. Ehkapá dela prizión, dela ‘nfermedá. Z’utiliza tambié. Ehkaparze.' 2. Zalí, huí. Z’utiliza tambié. Ehkaparze. 3. Azé korré a un kabayo kon’ ehtraordinaria violenzia. 4. Librá. ( zaká d’ un trabaho, malamente o peligro). Fraze. Ehta veh á ‘hkapáo malamente.' 5. Ehkaparze. Dixo d’ un líkido o d’ un gah: Zalirze d’ un depózito, kanyería, kaná, ezt..., por’ argún rehkizio. 6. Dixo d’ una koza k’ ehtaba zuheta: zortarze (zafarze). Ze m’á ‘hkapáo un punto der karzetín. 7. Dixo d’un’animá o una behtia: ke z’á zortáo dela reata a la k’ehtaba amarráo. 8. Dixo d’ un veíkulo de trahporte públiko: Marxarze anteh de k’ argien puéa montarze nè. Fraze. L’autobuh ze má ‘hkapáo pó loh peloh. 9. Zalí o aleharze de l’ arkanze d’ argien. Ze m’á ‘hkapáo un guen negozio. 10. Keá fuera der dominio o influenzia d’ argien o d’ argo. Fraze. Ái kozah ke z’ ehkapan ar podé dela voluntá. 11. Dixo d’ una koza: Pazá inavvertía a argien. Ze noh ehkapó lah mehoreh. 12. Dixo d’ una perzona: Dezí o azé argo involuntariamente. Ze m’ehkapó un péo. 12. Deporte. Dixo d’ una perzona: Adelantarze ar grupo ner ke va korriendo.
![]() |
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú. |