* ehpettorá ; (Dé latín expectorāre; de ex, fuéra de, i pectus, -ŏris, pexo). Verbo n’infinitivo. Arranká i arrohá pó la boka lah flemah i zekrezióneh ke ze depozitan en la farinhe, la larinhe, la trakea o loh bronkioh. 2. Kolokiá. Tozé, gargaheá.
![]() |
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú. |