* ehtúpido-a ; (Dé latín stupĭdus). Ah. M. i f. Nezio, ohtia, farto d’ intelihenzia. Z’utiliza tambié komo zuhtantivo. 2. Dixo d’ una koza: Propia d’ un’ ehtúpido. 3. Ehtupefatto-a.
|
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú.
|