* ehtruhá ; (Dé latín vurgá *extorculāre, prenzá). Verbo n’ infinitivo. Apretá argo pa zakahle er zumo o é hugo. 2. Apretá una koza blanda de manera ke ze deforme o z’ arruge. 3. Apretá a argien i komprimihle tan fuerte i violentamente, ke ze le yege a lahtimá i martratá. 4. Abrazá mu fuerte i kon muxo karinyo. Ehtruhó a la novia de fuerte ke l’abrazó. 5. Kolokiá. Ehprimí ( zakahle tó ‘r partío pozible a una koza).
![]() |
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú. |