* ehtudiante ; (D’ ehtudiá). Ah. M. i f. K’ ehtudia. Z’utiliza tambié komo zuhtantivo 2. Komplemento. Perzona ke kurza ehtudioh n’ un’ ehtablezimiento d’ enzenyanza. 3. m. Ombre ke tenía por’ eherzizio ehtudiá loh papeleh a loh attoreh dramátikoh.
![]() |
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú. |