Andalu

Bamoh a intentà enkontrà una ortografía komún pa' la Guiki y azín poè ayuá a la kreazión d'una barieá ehtánda unifiká pa' l'andalú.

LEE MÁS

Andalu



* fiá ; (Dé latín *fidāre, por fidĕre). Verbo n’infinitivo. Dixo d’ una perzona: Azegurá ke kumplirá lo ke otra promete, o pagará lo ke debe, obligándoze, ner kazo de ke no lo aga, a zatihfazé por’ eya. 2. Vendé zin kohé er prezio der kontáo, pa rezibihlo ner futuro. 3. Dá o komuniká a argien argo en konfiánza. Z’utiliza tambié komo pronominá. Fiárze. 4. Konfiá n’ argien. 5. Ehperá kon firmeza o zeguridá argo grato. Fío en Dióh ke me zarvará. MORFLOHÍA. Ze kohuga. Yo fío, ti fía, è fía, nohotro fiámo, uhtedeh fiái, eyoh fían. Zé de fiá argien o argo. fraze. Merezé por zuh kualidadeh ke ze konfíe en’ è o en’ eyo.

Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú.