* fiá-o ; (Der partizipio de fiá). Ah. f. i m. Dixo d’argo: ke z’á kompráo a kredito, zin pagarze ar kontáo i pa pagarze n’un futuro, htando d’akuérdo er vendeó i er marxante (kliénte). Kogé fiáo. Fraze kolokiá. Dixo dela perzona: ke kompra zin pagá ar kontáo, dehando er pago pa un futuro.
![]() |
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú. |