* húngaro-a 1 ; Ah. M. i f. Naturá de Hungría. Z’utiliza tambié komo zuhtantivo. 2. Perteneziénte o relativo a ehte paíh d’ Uropa. 3. m. Lengua ke z’abla n’ ehte paíh i en parte de Tranzirvania. A la húngara. lokuzión avverbiá. A l’ ehtilo de Hungría.
![]() |
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú. |