kantúo-a ; (de kanto). Ah. M. i f. Dixo dela perzona: k’ehtá fuérte i muhkuloza. 2 . Dixo d’una muhé: kuando htá bién dezarroyá i yama l’atenzión por zu hexura fízika. Fraze. Ehta tía htá kantúa.
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú.