mahkáo ; ( partizipio de mahká 2). Dixo dela perzona o de l’animá: k’á mahtikáo kon la dentaúra un’alimento, aziéndolo mu dehpazio i kon pokah ganah. Un’ehtilo a komo lo azen loh’animaleh rumiánteh.
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú.