* malográ ; (De malo i lográ). Verbo n’infinitivo. Perdé, no aprovexá argo, komo la okazión, er tiémpo, ezt... 2. Z’utiliza tambié komo pronominá. Malograrze. Dixo delo ke ze pretendía o ehperaba konzegí: No yegá ar fín u ohetivo dezeáo. 3. Dixo d’ una perzona o d’ una koza: No yegá a zu naturá dezarroyo o perfezionamiénto. Fraze. Ze me malogró la plantazión de frutaleh por kurpa dela zekía.
![]() |
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú. |