* trahladá ; (De trahlado). Verbo n’infinitivo. Yevá a argien o argo d’ un lugá a otro. Z’utiliza tambié komo. Trahladarze. 2. Azé pazá a argien d’ un puéhto o kargo a otro dela mihma kategoría. 3. Azé k’ un’ atto ze zelebre en día o tiémpo diferente der previhto. 4. Pazá argo o traduzihlo d’ una lengua a otra. 5. Kopiá o reproduzí un’ ehkrito.
![]() |
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú. |