* trahtó ; (Deriváo dé latín tractus, de trahĕre, arrahtrá). m. Mákina ke produze trazzión. 2. Veíkulo motorizáo kuyah ruéah o kadenah z’ adiéren fuertemente ar terreno, i z’ empléa p’ arrahtrá aráoh, remorkeh, ezt..., o pa halá d’ eyoh.
|
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú. |