* trahzendío-a ; (Der partizipio de trahzendé). Ah. M. i f. Dixo d’ una perzona: Ke trahziénde, averigua kon viveza i prontitú. 2. Dixo d’una notizia o informazión: ke z’á exo públika. Fraze. Tó loh datoh dé huízio á trahzendió a loh medioh’e komunikazión.
![]() |
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú. |