* traka ; (Dela onomatopeya trak). f. Artifizio de pórvora ke z’aze kon’ una zerie de petardoh kolokáoh a lo largo d’ una kuérda i k’ ehtayan zuzezivamente. 2. Ehplotío fuérte i finá de loh fuégoh artifiziáleh.
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú.