- trompa ; (voh d’orihen onomatopéyico). F. Prolongazión muhkulá, guéka i eláhtika dela naríh d’ argunoh animaleh, kapáh d’ azzorbé fluídoh. Komo h’er kazo de l’elefante, de l’ozo hormigero, ezt… 2. Aparato xupadó, dilatable i kontratti ke tiénen argunoh órdeneh d’ inzettoh. 3. Trompo grande ke tiéne aéntro otroh trompoh xikoh, loh kuáleh, zaliéndo de è impetuozamente ar mihmo tiémpo de zé lanzáo pa ke báile, hiran tó ar mihmo tiémpo . 4. Trompo grande, guéko, kon’ una abertura laterá pa ke zumbe. 5. Trompo, mah grande delo normá i de hexura axatá. 6. f. Ihtrumento muziká de viénto, ke konzihte n’ un tubo de latón enrohkáo de manera zirkulá ke va enzanxándoze dehe la bokiya ar pabeyón, aónde z’ introduze mah’ o menoh la mano derexa pa produzí la diverzidá de zoníoh. Tambié ái trompah en ke la diverzidá de zoníoh z’ottiéne por medio de pihtoneh. 7. kolokiá. Humera, borraxera. 8. Arkitettura. Bóveda voladiza fuéra der paramento d’ un muro. 9. Zoolohía. Prolongazión, pó lo henerá retratti, de l’ ehtremo anterió der kuérpo de muxoh guzanoh. 10. kolokiá. Naríh d’ una perzona, n’ehpeziá kuándo eh prominente. Fraze. Tu á vihto la trompa ke tiéne eza. 11. kolokiá. Hoziko de muxoh’ animaleh, zobre tó de loh k’embihten. 12. Kolokiá. Rohtro ( kara). 13. Tromba ( koluhna d’ agua ner má). 14. m. Múziko ke toka la trompa en lah orkehtah o en lah bandah muzikaleh. Trompa d’ Euhtakio. f. Anatomía. Kondutto, propio de muxoh vertebráoh, ke pone en komunikazión el’ oído medio kon la farinhe. Nel’ombre tiéne unoh 40 ó 50 mm de lonhitú. Trompa de Falopio. f. Anatomía. Ovidutto de loh mamíferoh. Trompa marina. f. Ihtrumento muziká d’ una zola kuérda mu gruéza, ke ze toka kon’ arko, apoyando zobre eya er déo purgá dela mano ihkiérda.
![]() |
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú. |