Tundí

* tundí ; (Dé latín tundĕre). Verbo n’infinitivo. Kolokiá. Mahá a argien a paloh, porrazoh o viáheh. 2. Dahle a argien una zoba.

Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú.