* urtrahá ; (d’urtrahe). Verbo n’infinitivo. Martratá o inhuriá a una perzona. 2. Dehpreziá o kritiká zin miramientoh a argien i zobre tó zin tené en kuénta lah konzekuénziah. 3. Violá ( tené azzezo kahná kon’ argien en kontra de zu voluntá).
![]() |
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú. |