* vizo ; (Dé latín visus). Aharafe.m. Artura o eminenzia, zitio o lugá arto, deh’aónde ze ve i dehkubre muxo terreno. 2. Zuperfizie de lah kozah lizah o terzah ke lahtiman la vihta kon’ un’ koló ehpeziá o reflezión dela lúh. 3. Onda de rehplandó k’azen argunah kozah lahtimáh pó la lúh. Ehta tela aze vizoh. 4. Forro de koló o prenda de vehtío ke ze koloka abaho d’ una tela klara pa ke por’ eya ze trahparente. 5. Aparienzia de lah kozah. 6. Zentío korporá kon ke ze ven loh koloreh i lah hexurah. 7. Kara ( parte anterió dela kabeza). A doh vizoh. lokuzión avverbiá. Kon doh intentoh dihtintoh, o a doh mirah. Ar vizo. lokuzión avverbiá. Dixo de mirá ziértoh ohetoh kon’er fin de zerziorarze de zu koló i terzura. De vizo. lokuzión ahetiva. Dixo d’ una perzona: kohpikua (vizible,zobrezaliente). 2. Dixo d’ una koza: Luhoza, de kategoría. Azé vizo malo argien. fraze. Dehluzihle un defetto o nota, i dihminuí la ehtimazión ke ze debía tené de è por zuh prendah o empléo. Azé vizo argien. fraze. Yevarze l’ atenzión i aprezio, gozando d’ ehpeziá ehtimazión entre la hente.
![]() |
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú. |