* zoledá ; (Dé latín solĭtas, -ātis). f. Karenzia voluntaria o involuntaria de kompanyía. 2. Lugá deziérto, o tiérra no abitá. 3. Pezá i melankolía ke ze ziénten pó l’ auzenzia, muérte o pérdida d’ argien o d’ argo. Z’utiliza tambié komo nombre propio femenino. Ortografía. La iniziá z’ehkribe kon mayuhkula. Fraze. Mi prima ‘rmana ze yama Zoledá.
![]() |
Ehta páhina ehtá ehkrita zegún l'ortografía'e l'Abd Allah al Malah pa' l'andalú. |